Τελευταίες ώρες.

Είναι πάνω από 48 οι ώρες που απομένουν κι όμως είναι οι τελευταίες από πολλές απόψεις.
Τελευταίες ώρες της τελευταίας μου άδειας ως στρατευμένο νιάτο.
Γενικά σε λίγες μέρες τελειώνουν πολλά πράγματα και η μαγική περίοδος χάριτος που μας δίνουν όλοι όταν μπαίνουμε μέσα.
Άραγε μετά τι?
Εγώ δεν αισθάνομαι τόσο μεγάλο άγχος και πίεση για το μετά όσο φαίνεται να έχουν οι άλλοι, όσοι είναι μακριά μου δηλαδή τόσο καιρό και με περιμένουν να γυρίσω.
Μάλλον η αγωνία μου να ανταποκριθώ στις προσδοκίες όλων των υπολοίπων είναι αυτή που με κάνει να μην αισθανομαι παρα πολύ καλά....
Ένας μόνιμος εκνευρισμός με τριγυρνάει και πολλά άλλα περίεργα ....
Για να δούμε θα συνέλθω? Το μόνο σίγουρο λέω, το θέμα είναι πότε? Πόσο γρήγορα?

Καλή αρχή...

Αντε το έκανα και αυτο,

Ξεκίνησα και γω το δικό μου βλογ..
Αϊντε να δουμε τι θα το κανω, θα το γεμίσω αραγε?
Αμφιβάλω αλλά ας κάνω την αρχή και ότι γίνει, έτσι κι αλλιώς τι είχαμε, τι χάσαμε?...
Καλό μου βράδυ, δεν την παλεύω άλλο, είμαι κομμάτια.